Je bekijkt de reis...
Danstherapie in Zuid-Afrika
Reisverslag De diagnostische fase
16 maart 2015
|
Aantal keer bekeken
298
Aantal reacties
0
Kaapstad,
Zuid-Afrika
a
A
De diagnostische fase
Hallo allemaal,
Dit is de vierde week dat we in de diagnostische fase zitten. Het is dan ook de vierde week dat we activiteiten aan bieden.
De eerste week hebben we vooral motorische oefeningen aangeboden. Met behulp van een tamboerijn hebben we de stopdans gedaan. We keken hoe ze lopen, springen, huppelen, hinkelen, dansen etc. Ook hebben we met een bal gekeken of ze kunnen gooien en vangen.
De uitkomsten hiervan waren eigenlijk heel positief. De meesten staan motorisch niet achter voor hun leeftijd en kunnen deze oefeningen uitvoeren zoals voor hun leeftijd hoort.
We hebben besloten het aanbieden van de werkvormen op te delen. De eerste week heeft ieder twee sessies gedaan (er waren vier groepen omdat een crèche te veel kinderen heeft voor een groep). De tweede week heeft Maud de activiteiten aangeboden en Judith gefilmd en geobserveerd. Er werden activiteiten gegeven die vooral om lichaam gingen, lichaamssensaties en beleving. Een oefening die alle kinderen leuk vonden, was ‘doen alsof je slaapt en wakker worden als een dier’. Telkens werd er een nieuwe dier gekozen. Of door Maud of door de kinderen zelf. Niet alle kinderen konden zelf een (nieuw) dier kiezen. Deze observatie is dan ook interessant voor ons onderzoek.
Twee weken geleden hebben we ook een aantal heftige zaken gehoord van de juffrouw over de kinderen. Op maandag was Maud alleen op crèche A (Judith was ziek) waar de juffrouw vertelde dat alle kinderen ontregeld waren doordat ze weinig aandacht hadden gekregen in het weekend. Het was het eerste weekend van de maand en de ouders hadden geld gekregen. In dat weekend wordt het salaris uitgegeven aan braaien en drinken. De kinderen worden op die momenten nog meer verwaarloost dan in een ‘normaal’ weekend.
Op woensdag waren we samen op crèche B waar we hoorden dat de juffrouw in het weekend een mes in de rug had gekregen van het vriendje van haar dochter ...
Vrijdag stond een crèche op het programma die we niet in ons onderzoek betrekken. Maar omdat we bij ons eerste bezoek zagen dat de kinderen zoveel nood hadden aan aandacht en iemand die met hun speelt/om hun geeft hebben we besloten hier om de twee weken een keertje heen te gaan.
Bij binnenkomst leek het een heel andere crèche dan de eerste keer. Het kwam omdat de meubels verschoven waren, er leken minder kinderen aanwezig te zijn en de leerkrachten leken anders. Maar we zaten wel goed.
We hebben hier ongeveer dezelfde oefeningen aangeboden die we die week hadden aangeboden. Het is een zware crèche omdat de verwaarlozing en de armoede echt te zien is hier. We reageerde hier beide verschillend op. Wat op dat moment goed was zodat we in staat waren iets met de kinderen te doen.
Vorige week was het Judith haar beurt om de werkvormen aan te bieden. Als opwarming hebben we gekozen voor de stopdans. Herhaling is namelijk goed voor jongere kinderen. Dan kunnen ze de dingen die ze geleerd hebben meer integreren in hun lichaam en dagelijks bewegen. Daarnaast is er gewerkt met de lichaamsdelen in de ruimte. Wanneer Judith riep dat ze de hand tegen de muur moesten doen, moesten ze zo snel mogelijk naar de muur rennen en hun hand erop leggen. Dit oefent de luistervaardigheden, leren kennen van je lichaam en jezelf in de ruimte voortbewegen. Daarnaast is er een oefening aangeboden waar gekeken werd hoe ze in samen kunnen werken. En helemaal op het einde het volgen van een ritme en het zelf maken van een ritme. We hebben deze nu in twee crèches aangeboden en ze reageren erg verschillend op de oefeningen. In crèche A was er meer concentratie dan in crèche B. Wat wel opvalt is dat vaak de jongens de drukke factor zijn, die de andere kinderen meenemen in hun drukte. Soms bewust soms onbewust. Met crèche C hebben we beide wat problemen omdat ze heel druk zijn en er weinig focus is. Juist een goede crèche om te werken. Het lijkt vooral een jongetje, het zoontje van de juffrouw, die niet luistert en de focus bij iedereen weghaalt. Afgelopen vrijdag hebben we hem terug gebracht naar de crèche. We gaan nog onderzoeken hoe we hiermee kunnen werken.
Op donderdag zijn we we naar GAPA (grandmothers against aids and poverty) gegaan. We hebben hier beiden over geschreven op ons eigen blog. Beide verhalen geven een goed beeld van onze ervaringen daar!
De komende week heeft Judith verlof en geeft Maud alle sessies. Jullie horen hoe het verder loopt als we weer wat tijd hebben!
Liefs, Judith & Maud
Ps. als jullie meer up to date willen blijven van alle verhalen, kunnen jullie beter ons eigen blog volgen. Daar posten we vaker iets op.
Judith: judithafrika.blogspot.com
Maud: maudgubbels.waarbenjij.nu
Dit is de vierde week dat we in de diagnostische fase zitten. Het is dan ook de vierde week dat we activiteiten aan bieden.
De eerste week hebben we vooral motorische oefeningen aangeboden. Met behulp van een tamboerijn hebben we de stopdans gedaan. We keken hoe ze lopen, springen, huppelen, hinkelen, dansen etc. Ook hebben we met een bal gekeken of ze kunnen gooien en vangen.
De uitkomsten hiervan waren eigenlijk heel positief. De meesten staan motorisch niet achter voor hun leeftijd en kunnen deze oefeningen uitvoeren zoals voor hun leeftijd hoort.
We hebben besloten het aanbieden van de werkvormen op te delen. De eerste week heeft ieder twee sessies gedaan (er waren vier groepen omdat een crèche te veel kinderen heeft voor een groep). De tweede week heeft Maud de activiteiten aangeboden en Judith gefilmd en geobserveerd. Er werden activiteiten gegeven die vooral om lichaam gingen, lichaamssensaties en beleving. Een oefening die alle kinderen leuk vonden, was ‘doen alsof je slaapt en wakker worden als een dier’. Telkens werd er een nieuwe dier gekozen. Of door Maud of door de kinderen zelf. Niet alle kinderen konden zelf een (nieuw) dier kiezen. Deze observatie is dan ook interessant voor ons onderzoek.
Twee weken geleden hebben we ook een aantal heftige zaken gehoord van de juffrouw over de kinderen. Op maandag was Maud alleen op crèche A (Judith was ziek) waar de juffrouw vertelde dat alle kinderen ontregeld waren doordat ze weinig aandacht hadden gekregen in het weekend. Het was het eerste weekend van de maand en de ouders hadden geld gekregen. In dat weekend wordt het salaris uitgegeven aan braaien en drinken. De kinderen worden op die momenten nog meer verwaarloost dan in een ‘normaal’ weekend.
Op woensdag waren we samen op crèche B waar we hoorden dat de juffrouw in het weekend een mes in de rug had gekregen van het vriendje van haar dochter ...
Vrijdag stond een crèche op het programma die we niet in ons onderzoek betrekken. Maar omdat we bij ons eerste bezoek zagen dat de kinderen zoveel nood hadden aan aandacht en iemand die met hun speelt/om hun geeft hebben we besloten hier om de twee weken een keertje heen te gaan.
Bij binnenkomst leek het een heel andere crèche dan de eerste keer. Het kwam omdat de meubels verschoven waren, er leken minder kinderen aanwezig te zijn en de leerkrachten leken anders. Maar we zaten wel goed.
We hebben hier ongeveer dezelfde oefeningen aangeboden die we die week hadden aangeboden. Het is een zware crèche omdat de verwaarlozing en de armoede echt te zien is hier. We reageerde hier beide verschillend op. Wat op dat moment goed was zodat we in staat waren iets met de kinderen te doen.
Vorige week was het Judith haar beurt om de werkvormen aan te bieden. Als opwarming hebben we gekozen voor de stopdans. Herhaling is namelijk goed voor jongere kinderen. Dan kunnen ze de dingen die ze geleerd hebben meer integreren in hun lichaam en dagelijks bewegen. Daarnaast is er gewerkt met de lichaamsdelen in de ruimte. Wanneer Judith riep dat ze de hand tegen de muur moesten doen, moesten ze zo snel mogelijk naar de muur rennen en hun hand erop leggen. Dit oefent de luistervaardigheden, leren kennen van je lichaam en jezelf in de ruimte voortbewegen. Daarnaast is er een oefening aangeboden waar gekeken werd hoe ze in samen kunnen werken. En helemaal op het einde het volgen van een ritme en het zelf maken van een ritme. We hebben deze nu in twee crèches aangeboden en ze reageren erg verschillend op de oefeningen. In crèche A was er meer concentratie dan in crèche B. Wat wel opvalt is dat vaak de jongens de drukke factor zijn, die de andere kinderen meenemen in hun drukte. Soms bewust soms onbewust. Met crèche C hebben we beide wat problemen omdat ze heel druk zijn en er weinig focus is. Juist een goede crèche om te werken. Het lijkt vooral een jongetje, het zoontje van de juffrouw, die niet luistert en de focus bij iedereen weghaalt. Afgelopen vrijdag hebben we hem terug gebracht naar de crèche. We gaan nog onderzoeken hoe we hiermee kunnen werken.
Op donderdag zijn we we naar GAPA (grandmothers against aids and poverty) gegaan. We hebben hier beiden over geschreven op ons eigen blog. Beide verhalen geven een goed beeld van onze ervaringen daar!
De komende week heeft Judith verlof en geeft Maud alle sessies. Jullie horen hoe het verder loopt als we weer wat tijd hebben!
Liefs, Judith & Maud
Ps. als jullie meer up to date willen blijven van alle verhalen, kunnen jullie beter ons eigen blog volgen. Daar posten we vaker iets op.
Judith: judithafrika.blogspot.com
Maud: maudgubbels.waarbenjij.nu